Groene Wissel Ameide
44.444 kilometer gelopen!!!

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En toen zat ik gisteren mijn wandelboekje in te vullen en verscheen daar de stand van 44.424 km! De afstand van m'n volgende tocht was dus niet moeilijk te kiezen, als getalletjesgek MOEST dat natuurlijk 20 km worden om uit te komen op het prachtige getal 44.444! En dus op zoek naar een tocht van ca. 18 à 19 km. Altijd iets korter, want de ervaring leert dat de uiteindelijke afstand altijd iets langer wordt. En kom ik toch tekort? Ach, dan is een klein extra rondje zo gelopen.

Mijn speurtocht eindigde bij een Groene Wissel vanuit Ameide, de route zag er leuk uit en de omgeving daar vind ik prachtig, ik heb er begin dit jaar een fietsroute gelopen, maar deze tocht zou weer op andere plekjes komen natuurlijk, waar je met de fiets niet kunt komen. En de afstand is 18 km, dat komt ook mooi uit, ik heb al bekeken dat ik aan het eind een stukje door Ameide eraan kan plakken en over de dijk langs de Lek terug kan lopen om de 20 vol te maken.

De dag begon prachtig, bij het TOP van Ameide, aan de oever van de Lek. Een schitterende wolkenlucht boven het water, waar de zon achter vandaan kwam om Ameide in een mooi licht te zetten. Op een rondje door dit stadje heb ik dan ook prachtige foto's kunnen maken. Het eerste stuk langs de Lek was ook heerlijk wandelen, zicht op het water, heerlijk fris weer, het was weer volop genieten. Dat ond ook een poes die aan de buitenkant van een balkonhek lag te zonnen……..

Ik liep een paadje dwars door boomgaarden heen en zag daar de bijna rijpe appeltjes hangen. Even af en toe tussen de bomen doorgelopen om close-upjes te maken. Daarna ging ik wat meer het open land in en in de lucht verschenen meer wolken. Geen vervelende bewolking, het waren prachtige grijze wolken en hoewel een zonnetje natuurlijk wat vrolijker is, vond ik dit toch ook heel mooi!

Ik kwam veel dieren tegen, een groep eendjes, twee koeien die wel een tweeling leken, diverse families zwanen en een moeder fuut met een (bijna volwassen) jonkie. En ik kwam langs een boomgaard met kersen en peren. Voor de kersen moest je verder lopen naar een landwinkel, maar de peren hingen ook al bijna rijp aan de bomen. Weer even een fotomomentje dus!

Vlak voor ik een lange, rechte asfalt op zou draaien heb ik een bankjesrust ingelast, die kende ik nog van de fietsroute eerder dit jaar en ook de asfaltweg zelf heb ik toen gelopen. Best een aardig lang stuk, maar na een rotonde mocht ik direct links uit de flank een smal onverhard paadje op en dan heb ik enkele kilometers gevolgd. Dat pad loopt tot een eendenkooi, daar mag je niet verder en moet je een kilometer omlopen om 200 meter verderop weer uit te komen.

Die omloop ging via een graspad, waar ik behoorlijk natte voeten kreeg, en later moest ik een hek overklimmen. Een tweede hek ging gelukkig gewoon open, want met m'n pijnlijke been een hek overklimmen is geen pretje, hoewel het nog wel steeds lukt. Het bleef een graspad, maar er was blijkbaar net gemaaid want overal lagen grote hooibalen. In ieder geval was het verder goed begaanbaar. En daar op een hoekje stond één van de mooiste wandelbankjes die ik ooit heb gezien, wàt een schitterend uitzicht, ik heb er volop van zitten genieten.

Na deze rust was het nog een paar honderd meter graspad, toen kwam ik uit op een asfaltweg en begon min of meer de terugweg naar Ameide. Net als gisteren was ik omringd door hele donkere wolkenluchten, maar deze hebben hun inhoud bij zich gehouden. Wel vond ik het een prachtig gezicht, witte wolken ontmoeten hun donkere vriendjes, ik vond het geweldig!

Bij Ameide aangekomen bleek dat ik er inderdaad nog een kilometertje bij moest doen en dus heb ik het voorgenomen extraatje gelopen en kwam daar langs een leuk bord: Welkom bij Bram! Daar moest ik even mee op de foto natuurlijk! Ik pikte nog een hoekje van Sluis mee en daarna was het langs de Lek terugwandelen naar Kiaatje. Vlakbij Kiaatje was een café, waar met grote letters IJSJE? op het raam stond en daar stond mijn GPS op 20,11 km. Mission accomplished!

En hoewel het café officieel nog niet open was (de nieuwe eigenaars waren nog druk aan het verbouwen) hadden ze wel een cornetto in de vriezer, en we zijn samen een prijs van 2 euro overeengekomen. En dus heb ik op een zonnig terras met een ijsje mijn 44.444ste kilometer zitten vieren, OP naar de 55.555!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!