De Mount Fuji Challenge
Huizen: de Tafelberg

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Eigenlijk ben ik met veel te veel dingen tegelijk bezig! Ik ben nog op pad op een paar wandelpaden, er liggen nog een aantal routes van Zelf Op Pad te wachten, ik heb routes van het Zuid-Hollands Landschap gedownload en daarnaast ben ik bezig met de virtuele challenges van The Conqueror, de Mount Fuji Challenge en de Flower Route. Mount Fuji had even op een laag pitje gestaan, maar nu de heide zo mooi in bloei staat vond ik het wel tijd worden voor de Tafelberg.

Die route heb ik gebaseerd op de Trage Tocht Blaricum, die voor een groot deel over de Tafelbergheide gaat. Die tocht is echter aan de korte kant (10 km) en toen Veronica aanbood om er een wat langere route van te maken hapte ik direct toe! Zij heeft er een mooie lus aangebreid, met daarin nog een klein bergje: de Woensberg. En ze heeft de start vanuit haar huis gemaakt, zodat ik zowel bij de start als bij de finish aan de koffie kan en van het toilet gebruik kan maken.

En zo vertrok ik woensdag 25 augustus voor alweer de zevende tocht in de Mount Fuji Challenge. Rond kwart over acht was ik bij Veronica en heb daar samen met haar, Frans en Caroline van een kopje koffie genoten. En toen op pad voor de Trage Tocht Blaricum, voor deze gelegenheid omgebouwd tot een achtje. Het begon gelijk al goed, ik was Huizen nog niet uit of ik stuitte al op een veld vol prachtige bloemen! Uitgebreid fotomomentje dus.

Het was heerlijk weer en het eerste stuk liep ik tussen de akkers vol mais en kon dus nog lekker om me heen kijken. Maar al snel ging het de bossen in en daar volgde een eerste (zanderig) heuveltje. Oefenheuveltje, zeg maar. Hoog was ie niet, maar wel behoorlijk steil en naar beneden ging dan ook voetje voor voetje, was echt wel blij dat ik een stok bij me had! Ik kwam op dit stuk ook diverse knooppunten en wegwijzertjes tegen, met de nummers 17 en 13 erop, mijn dag kan niet meer stuk!

Bij alweer een prachtig bloemenveld stond een aantrekkelijk bankje en daar heb ik even van koffie uit de thermos zitten genieten. Hierna spotte ik m'n tweede koraalzwammetje van dit jaar en het eerste stuk heide van de dag. De route was afwisselend genoeg, bos met beukenlaantjes, maar ook mooie doorkijkjes naar weilanden en akkers, heel vaak omzoomd door mooie bloemenranden. Ik kwam nog op een tweede oefenheuveltje, die wel makkelijker te beklimmen was dan de eerste: er was een trap

Toen kwam ik de bossen uit en kwam op de Tafelbergheide uit. En tja, wat valt daarover te zeggen, anders dan dat het er schitterend was met de hei in volle bloei! Ik heb geweldig lopen genieten en m'n camera maakte overuren. Het was nog steeds mooi weer, maar geen strakblauwe lucht, er waren wat wolkenvelden die voor mooie licht en schaduw effecten zorgden. Plus een wolk die precies de vorm van een boomkruin had en die op een mooie manier omlijstte.

Nog steeds op de hei vond ik een mooi bankje “met een view” en heb daar heerlijk een bakkie koffie zitten doen en van het zonnetje zitten genieten. Hierna ging het naar een stuk heide waar een schaapskooi staat en waar schapen los rondlopen. Er waren ook wat nepschapen, bordjes en een paar schapen gemaakt van grote keien, maar een echt schaap stond wel heel mooi te poseren, jammer dat het een beetje tegen de zon in was!

En daar was dan ook de Tafelberg! Als een puist in het landschap torende hij boven de schapenheide uit en ook deze was via een trap te beklimmen. Drie trappen moest ik op en na de tweede trap heb ik even een fotomomentje ingelast. Toen was ik boven en daar lag een grote steen met daarop de inscriptie “Hoogste punt van 't Gooi, 39,2 meter boven NAP”. In mijn geheugen (ik was hier eerder in 2008) stond er een tafel, maar die was nu weg.

Een paar andere “bergbeklimmers” waren zo vriendelijk om een fotootje van me te nemen en uiteraard heb ik ook een paar selfies gemaakt. Natuurlijk stelt de berg niks voor, maar voor mijn challenge levert hij toch 2,3 punten op en natuurlijk is het leuk om het hoogste punt van het Gooi aan mijn palmares toe te voegen! Overigens kwam mijn GPS niet verder dan 36 meter hoogte……..

Hierna volgde er nog een stuk hei, maar uiteindelijk wuifde ik de heide dan toch gedag en ging op pad naar Blaricum, waar IJssalon De Hoop zit. Ik stuurde een appje naar Veronica dat ik er bijna was en zo'n beetje tegelijkertijd arriveerden we bij het IJswalhalla. Samen smullen van een ijsje (ik had peer en walnoot met slagroom) en natuurlijk even gezellig bijkletsen.

Veronica gaat weer op de fiets terug naar huis en ik ga op pad voor de laatste loodjes. Nog meer bloemen en paddenstoeltjes om te fotograferen en ook een vreselijk modderig paadje. Gelukkig kan ik er nèt langs laveren en ik ben wederom blij met m'n stok! Goeie routebouwer hoor, die Veronica! Dan nog een klein klimmetje de Woensberg op en dan een stukje door een bos, dat zelfs ik leuk vind, allemaal kleine boompjes met heel dunne stammetjes, mooi gezicht.

Weer in de bewoonde wereld maak ik een klein ommetje om het plaatsnaambord op de foto te zetten en dan ben ik weer terug. We drinken nog even koffie met z'n allen en uit Caroline's moestuintje krijg ik een joekel van een courgette mee, mmmmmmm, ga ik salade met pijnboompitjes van maken! Dan weer terug naar huis, files zijn er niet en het gaat lekker vlot. Dus nu heb ik qua wandelingen al 7 van de 13 tochten van de challenge gehad, maar met het puntenaantal zit ik nog maar op 30%. Allemaal kleine bergjes gehad, de echte kuitenbijters moeten nog komen!

Klik op het plaatje hieronder voor het fotoverslag.

Een berichtje in mijn gastenboek vind ik altijd leuk!